قارچهای خوراکی :

قارچها جزو نهان زادان هستند و از ادوار قدیم با انسان بوده اند . قبل از قرون وسطی یونانیان و رومیان به قارچها به عنوان غذای مخصوص توجه داشتند به طوری که از نوع خواصی از قارچها به نام آزتکها به عنوان مواد توهم زا استفاده می کردند .  

تشخیص قارچها از گیاهان عالی نه تنها به وسیله ی فقدان اندامهایی نظیر ساقه ،ریشه و سیستم آوندی است بلکه آنها به دلیل نداشتن کلروفیل توانایی انجام عمل فتوسنتز را ندارند و برای ادامه ی زندگی با ید مواد غذایی مورد نیاز خود را از تجزیه مواد الی بدست بیاورند . .حدودا 2000 سال قبل در چین و ژاپن قارچهای اسیایی پورش داده می شده است . ولی پرورش قارچهای خوراکی در اروپا به سال 1779 در انگلستان بر می گردد . البته این در حالی است که کشت قارچ در گلخانه برای اولین بار حدود سال 1754 در سوئد ابداع شد . و در قرن نوزدهم از اروپا به آمریکا برده شد .

ارزش غذایی قارچهای خوراکی بیشتر به مقدار و کیفیت پروتئینی موجود در آن بستگی دارد . بر اساس مدارک موجود ،ارزش غذایی قارچهای خوراکی در زمان کمبود غذا در جنگ جهانی دوم و همچنین کمبود جهانی پروتئین در کشورها ی جهان سوم از سال 1960 به بعد مورد توجه قرار گرفته شد . مقدار پروتئین در قارچهای خوراکی حدود 6 در صد می باشد کع در مقایسه با سایر غذا هاپروتئین قارچ تازه 2 برا بر پروتئین سبزیجات و حبوبات است اما نسبت به گوشت و ماهی و پنیر در درجه ی دوم قرار دارد . نکته ی بسیار مهم این جاست که حدود 90 از پروتئین قارچ جذب می شود .ولی این قضیه در مورد پروتئین حیوانی 10-15 در صد می باشد که با تغییراتی در محیط کشت قارچ کیفیت مواد غذایی و پروتئین و اسد آمینه های ضروری آن افزایش می یابد . از نظر مقدار انرژی هر 100 گرم قارچ بین 85تا125 کیلوژول انرژی دارد . .

اسید های چرب موجود در قارچها مهمترین اسید های چرب تشکیل دهنده ی مغز و اعصاب می باشند . از نظر ویتامین نیز قارچهای خوراکی دارای ویتامینهایC-B1-B2-B12-E-K-D-A-B6و.... می باشد .قارچها از نظر مواد معدنی نیز دارای مقدار زیادی آهن و مس و روی و مقدار اندکی گوگرد و فسفر و کلسیم و پتاسیم هستند .